Dries Segers

Fotograaf Dries Segers trok zijn laarzen aan om in ‘the swamp’ van het collectief kunstencentrum 019 in Gent zijn boek ‘Hotel Bellevue’ voor te stellen. Het boek is opgevat als een tentoonstelling waarin je kan ronddwalen en je eigen parcours aflegt. Dries Segers noemt het ‘Een manifest voor liefde en kwaadheid’.

‘Het project is begonnen vanuit een zoektocht naar organismen die ons omringen en onlosmakelijk met elkaar verweven zijn. Ik probeer met mijn werk de knoop te ontwarren, vaak door gebruik te maken van macrolenzen om elementen naar voor te brengen en veel te kunnen weglaten’ legt Dries uit. Het boekje is in pocketformaat, bedoeld om mee te kunnen nemen in je achterzak en bij de hand te hebben om op ontdekking te kunnen gaan. De kunstenaar toont foto’s van planten, zaden, fungi en gesteenten uit zijn archief en tentoonstellingen. Daarnaast krijgen we inkijk in zijn inspiratiebronnen en visie door de linken die hij maakt met symbolen, eigen tekeningen, verwijzingen naar oude kunstwerken en wetenschappelijke schema’s. ‘In het boek combineer ik beelden, tekst en symbolen die zo een eigen verhaal vormen en de lezer de vrijheid geven hoe hij ze leest. Mijn fotografie draait vooral om vinden en vanuit die attitude heb ik het boek gemaakt. Je kan erin op ontdekking gaan’ geeft Dries ons mee.

‘Hotel Bellevue’ is ook de titel van zijn laatste tentoonstelling bij DMW Gallery waar we kennis maakten met grensbomen. Dit zijn bomen die de officiële functie hebben om een grens aan te duiden en daardoor beschermd zijn. Dries Segers maakte een reeks over vijf bomen die een grens van Vlaanderen aanduiden. ‘Door de studie van die 5 grensbomen heb ik veel geleerd over begrenzingen en de diversiteit van bomen. Bijvoorbeeld dat een beuk ideaal is om woorden in de stam te kerven, dankzij zijn gladde schors. We weten het niet zeker maar misschien komt het woord ‘boek’ om die reden van beuk.’ Dries Segers gebruikt graag het woord ‘fabuleren’: verzinsels zodanig vertellen dat men erin gaat geloven. ‘Voor mij werkt fotografie ook zo. Je gaat ervan uit dat je naar een waarheid kijkt, maar er wordt veel niet getoond, waardoor je het niet zeker weet.’ 

Over zijn manifest voor liefde en boosheid vertelt Dries: ‘Soms kan ik kwaad worden als ik zie hoe sommigen omgaan met de natuur, maar in mijn werk toon ik de poëzie. Het boek maken is mijn manier om veel te leren en te studeren. Zo kan ik die kwaadheid counteren en wordt het boek een heel fijne een plaats om te zijn. Het is ook een hoopvol boek.’ Als bronvermelding eindigt het boek met ‘SEEDS’. ‘Ik verkies het woord ‘seeds’ boven ‘sources’. Een zaadje is een bron, maakt leven en wordt weer zaadjes. Een source, grondstof, focust op ‘nemen’ maar in zaden zit ook ‘geven’.’ 

Dries Segers (1990) woont en werkt in Brussel. Hij studeerde af aan de Listahaskoli, IJslandse Academie voor de Kunsten in Reykjavik (2011) en LUCA School of Arts, Sint Lukas Brussel (2013). DMW Gallery in Antwerpen vertegenwoordigt de kunstenaar.