Astrid Stockman

Een decadente date met de dood

Astrid: Dit kunstwerk is voor mij een 'decadente date met de dood'. Het rode fluweel doet me aan de opera denken. De colabekers aan de multinationals die binnendringen in elk intiem deeltje van ons leven. Het doodshoofd en het mes doen een fatale afloop vermoeden.

Het kleine dat het grootste geluk kan vormgeven

Astrid: Ooit zong ik mee in Bernsteins opera 'Candide', naar Voltaires gelijknamige roman. Het besluit van Candides vele omzwervingen was: 'Il faut cultiver son jardin'. Om gelukkig te zijn, moeten we niet focussen op goed of slecht, maar gewoon in ons eigen tuintje werken. De ware toedracht van die woorden werden me pas duidelijk tijdens de lockdown, toen ik geen tuintje om handen had. Ik verlangde naar het kleine, naar de natuur, naar met handen in de aarde woelen. Dit kunstwerk toont voor mij het vredige en het kleine dat het grootste geluk kan vormgeven.

Verlangt ze naar vrijheid? Naar alleen zijn?

Astrid: Een werk dat me helemaal meesleurt in een verhaal. Het heeft iets heel sensueels, en tegelijk vrijgevochten. 

De gedachten van de vrouw zijn een halm in de wind. Verlangt ze naar vrijheid? Naar alleen zijn? Is ze in haar hoofd reeds volledig vrij van zorgen? Je kan blijven nadenken en fantaseren als je naar dit werk kijkt.

Een intrigerende hoop menselijk en dierlijk puin

Astrid: Ik zie een intrigerende hoop menselijk en dierlijk puin. Er zijn herkenbare elementen, maar alles 'smelt' ook in een onherkenbare brij. Je staat even te zoeken naar wat je nu precies bekijkt. De titel van het werk zegt: 'What is this you have done?'.

Ik denk na. Wat heeft de mensheid gedaan, wat hebben we bereikt? Hebben we heel de schepping op een hoop gegooid, en kijken we nu op het puin als ware het een autokerkhof? Is er nog redding, is er nog hoop? Kunnen we elkaar nog terugvinden?

Bijzonder tafereel dat onmogelijk in scene kan gezet zijn

Astrid: De energie van deze foto door de lijnen en kleuren spreekt mij direct aan. Dit is een spontaan moment met veel verhaal: het plezier van de kinderen met de ijsjes, de was die ophangt, de mensen op de achtergrond. Het is een alledaags en tegelijk bijzonder tafereel dat onmogelijk in scene kan gezet zijn. Het voelt bijna alsof ik er bij was.